БичлэгӨглөөнөөс хойш ширээний ард суусан өдрийн тухай ямар бичилтэй биш гэж бодоод жаахан сэдэв оруулаад өнөөдрийн тэмдэглэлээ хөтлий гэж бодлоо.
Үнэндээ би дөнгөж сая ажлаа тарж ирээд гэртээ сууж байна. Ороод ирэхэд идэх юм ч байхгүй хоосон өрөө угтахаар их муухай байдгийн. Ядарсан биеэ амраагаад орон дээрээ хэвтэнгээ хувцсаа солилоо, бага зэрэг хөлс үнэртэж байна. Энэ үнэр гэв гэнэт мөнгөний үнэр шиг санагдлаа. Аргагүй, хэдий чинээ хөлс дуслуулна төдий чинээ их мөнгө олно. Тэгхээр миний цамцнаас хөлс их үнэртэх тусмаа сайн гэсэн үг юмуудаа. Цэвэрлэгч ч бай, тогооч ч бай, цагаан цамцат ажилчин ч бай бүгд л хөлс дуслуулан байж хэдэн бор, ногоон, улаан цаасны бараа харна. Эдгээр цаасыг атгаагүй цагт амьдрахад бэрх хорвоо юм хойно хөлсөө дуслуулахаас яахав. Боксын ертөнцөд хүн мөнгөний төлөө л ордог гэж дуулсан, тэр цаасны төлөө нүдүүлнэ, нүдэнэ гэхээр түүний үнэ цэнэ ямар ихийг илтгэх бизээ. Гэхдээ зарим нь хөлс гаргалгүй мөнгө олохыг хүсдэг лдээ.
Энэ зүйлийг бага зэрэг бодлоо. Бас, энэ хөлс зөвхөн мөнгөний үнэр биш юм байна. Миний хувьд дадлага, нийгэмтэй харилахад зарцуулсан хөлс урсжээ.
Давгүй өдөр өнгөрөөлөө. Баяртай
